EEN CAMPERTRIP DOOR HET OOSTEN VAN CANADA

In juni en juli van 2012 hebben we een geweldige vakantie gehad in Oost Canada / Maine. In totaal hebben we ruim 2.700 km gereden en vanaf de eerste tot de laatste dag hebben we mooi weer gehad. In Toronto en Ottawa aan de warme kant (graad of 32) maar daar hoor je ons niet over klagen. Een dag heeft het een beetje geregend en dat was precies de dag dat we de langste reis hebben gemaakt, van Niagara Falls naar Gananoque.
Route Oost Canada Final weergeven op een grotere kaart De reis bestond uit een mooie combinatie van steden en natuur. Van de steden die we gezien hebben vonden we Quebec de leukste / mooiste. Het is een gezellige oude, ommuurde stad met gezellig pleintjes en straatartiesten. Ook Halifax vonden wij erg leuk. Een groene stad met een mooie boardwalk aan het water en een fort bovenop de heuvel. Ottawa is echt de hoofdstad, wat statiger met alle bezienswaardigheden op loopafstand van elkaar. Hoewel we maar een dag in Toronto zijn geweest vonden we dit de minst leuke stad. Qua natuurschoon maken de Niagara Falls veel indruk, ondanks de kermis die er om heen gebouwd is. Ook Fundy National Park is erg mooi. Hier hebben we een paar heerlijke hikes gedaan. Acadia Park was ook heel mooi, maar wel erg toeristisch. In Fundy Park hadden we meer het idee echt in de natuur te zijn. Een van de hoogtepunten was

natuurlijk elanden spotten rond Moosehead Lake. Het gebied in het noorden van de staat Maine is sowieso erg mooi. Voordeel van een stukje US meepakken is natuurlijk dat we even zijn gaan shoppen in een Mall en daar hebben we onze slag geslagen. Nadeel was dat we bij Niagara Falls ruim een uur hebben moeten wachten op onze visa waiver maar dat was ook wel weer een leuke ervaring. Los van de dieren die we in gevangenschap (parc omega) gezien hebben, hebben we heel wat wildlife gespot. Uiteraard de elanden, maar ook heel veel chipmunks, bruine eekhoorns, zwarte eekhoorns, korhoenen, een vos, hazen, herten, bald eagles, zeehonden, dolfijnen, een vinvis, kolibries, zeesterren en krabben. We zijn slechts een keer fout gereden en dat was omdat we het foute adres hebben ingevoerd. Verder heeft de Tomtom ons prima geholpen. Een aantal keer zijn we naar vooraf gereserveerde campings gereden, maar we zijn ook een aantal keer op de bonnefooi naar een camping gegaan. Dit ging altijd goed. De meeste campings waren mooi in de bossen en met prima faciliteiten (een uitzondering daargelaten). Vooral de camping in Ottawa was erg mooi en van daaruit was de stad prima bereikbaar. De Canadezen zijn in zijn algemeenheid wat makkelijker

benaderbaar dan de Amerikanen en we hadden regelmatig aanspraak omdat we een British Columbia nummerplaat hadden. We moesten dan vaak uitleggen dat we van nog verder kwamen... Ook de sfeer in Canada vinden wij wat relaxter en gemoedelijker dan in de US. Verder zijn er ook veel overeenkomsten. We zijn heel vaak bij de Tim Hortons geweest voor een lunch of een koffie. Een geweldige winkelketen die vaak de Starbucks van Canada genoemd wordt, maar de prijs/kwaliteit verhouding van Timmie is toch wel een stukje beter. Verder hebben we heerlijk gegeten, een aantal keer bij de camper (barbecue) en een aantal keer bij restaurantjes. Richard heeft 3 keer een kreeft gegeten en vooral de laatste in Halifax was heerlijk, voorafgegaan door een paar oesters. De meiden hebben veel spareribs gegeten, zowel van de barbecue als in restaurants. Al met al een heerlijke vakantie waar we nog vaak aan terug zullen denken. Alleen die muggen... Alle 'live' blog volgers hartelijk dank voor de reakties. Het is altijd leuk om de berichtjes te lezen.

DAG 22 - DE TERUGREIS

Vanochtend moeten we voor tienen de camper inleveren bij Canadream. Het depot van Canadream zit op 5 minuten rijden van onze camper, dus we hoeven niet te haasten. We ontbijten nog een keer lekker in het zonnetje, maken de laatste dingen schoon, dumpen

het afvalwater en om 9.45 zijn we bij Canadream. We parkeren 'onze' camper naast een heleboel andere en melden ons bij de receptie. De Canadream mevrouw doet een grondige inspectie, maar alles is in orde. Mooi! We krijgen onze borg terug en moeten een half uurtje wachten op onze chauffeur voor een ritje naar het vliegveld van Halifax. Ondertussen bekijken we nog een paar campers die te koop staan en zien een hele leuke staan. Over een jaar of 15 kopen we er een en gaan we elk jaar een paar keer naar New England op vakantie! Het ritje naar het vliegveld wordt netjes door Canadream verzorgd en we hebben tijd genoeg om onze laatste dollars op het vliegveld op te maken. We hebben eerst een vlucht naar Toronto. Op het vliegveld van Toronto hebben we ruim een uur om op de vlucht naar Dusseldorf te stappen en dat is een mooie overstaptijd; niet te lang en niet te kort. We gaan nog voor een laatste keer naar de Tim Hortons (hoe vaak zijn we daar geweest?). Vervolgens vliegen we zo'n beetje over Halifax heen terug naar Dusseldorf. Daarna vliegen we ook nog over Arnhem heen. Wel zonde van al die reistijd, maar ja. De vluchten gaan verder prima en we vermaken ons met de persoonlijke entertainment, behalve Monique want bij haar doet ie het niet. Lang leve de iPad met filmpjes er op. Om 6.00 landen we keurig op tijd en als we naar buiten lopen, staat de auto al op ons te wachten. Na bijna 18 uur onderweg zijn we zaterdagochtend weer lekker thuis!

DAG 21 - INPAKKEN, SCHOONMAKEN EN... ZWEMMEN

Vandaag al weer de laatste dag. Het wordt een rustig aan dag. Het weer is opnieuw prima. Graad of 25 met een lekker briesje. ’s Morgens sukkelen we lekker aan en na het middaguur gaan we de koffers inruimen. We nemen terug een extra stuk bagage mee dus alle gekochte kleren passen er prima in. Als we alle kastjes leeg hebben, gaat Richard

met de meiden nog even lekker zwemmen. Het is vandaag aanzienlijk drukker dan de vorige keer, maar het is heerlijk in het water. Monique gaat ondertussen de camper schoonmaken en komt na een uurtje of 2 ook naar het strand. De camper is ook weer klaar. Onze laatste avondmaal is nog een barbecue; we hebben nog hamburgers en een paar worstjes. Samen met coleslaw en paprika, tomaat en komkommer een prima maal. Alles moet op vandaag, dus tussendoor hebben we al het nodige gesnoept. Ook het hout moet op dus we steken nog een keer een (mega) kampvuur aan. ’s Avonds nog een spelletje voor het slapengaan en morgen niet te laat er uit. We moeten voor tienen de camper inleveren. Canadream zit zo’n beetje om de hoek, dus we willen morgen om 9.30 wegrijden. Rustig aan dus.

DAG 20 - HALIFAX

Vandaag zijn we Halifax ingegaan. We hadden er natuurlijk al wat van gezien toen we (per ongeluk) de brug over gereden en dat zag er leuk uit. Op ongeveer 5 minuten lopen vanaf

de camping vertrekt een bus die ons in de buurt van de ferry terminal afzet. Vandaar is het een minuut of 10 varen naar de overkant en de ferry zet ons midden in het centrum af. Een leuke manier om naar de stad te gaan dus. Ze hadden vandaag matig weer voorspeld, maar daar klopt niets van. Het is een prachtige dag en soms wel erg warm zelfs. Het centrum van Halifax wordt met name gevormd door een boardwalk langs het water. Aan de boardwalk zitten allerlei restaurantjes en winkeltjes, en er is van alles te doen. Wij gaan eerst het Maritime Museum in. Daar zien we een 3D film over de Titanic en er staat een echte deckchair van de Titanic. Halifax heeft een belangrijke rol

gespeeld in het bergen van de lichamen en de wrakstukken na de ramp. Titanic is ongeveer 1.000 km voor de kust van Halifax vergaan en Halifax was dus de dichstbijzijnde fatsoenlijke stad. Er liggen ook ruim 150 mensen begraven in Halifax die bij de ramp zijn omgekomen. Al met al een informatief en leuk museum, inclusief een bezoek aan een echte stoomboot. Daarna zijn we wat gaan lunchen aan het water en zijn we richting de Citadel gelopen. De Citadel is een fort gebouwd op een heuvel door de Engelsen en Schotten. Als we binnenkomen

valt gelijk op dat er allemaal mensen in kledingdracht lopen. Dit zijn medewerkers van het fort die je van alles kunnen vertellen over het fort en de soldaten. Als we er zijn vindt er nog een soort demonstratie plaatsen met veel geweer en kanonvuur. Alles onder begeleiding van doedelzak muziek. Een waar spektakel. Daarna lopen we nog wat rond in het fort en gaan weer terug naar de binnenstad. We komen terecht in de Historic Properties, een wijkje met oude gebouwen waar nu allemaal winkeltjes in zitten. Morgen begint in Halifax een evenement met oude zeilschepen en een aantal daarvan varen nu al de haven binnen. We zien er dus al een stuk of wat liggen en kunnen ze vanaf de kade bewonderen. We zien een mooi terrasje en na al dat gewandel bij deze temperaturen zijn we wel toe aan een sapje. We besluiten hier ook maar gelijk te gaan eten en krijgen er geen spijt van. Het is een heerlijk seafood restaurant

en Richard eet voor de laatste keer kreeft. Helaas waren de kleintjes op, dus het werd er een van 800gr. We pakken de bus weer naar de camping en zijn om een uur of 10 terug. We laten ons nog even lek prikken door de muggen en gaan weer lekker slapen. Morgen de laatste volle dag. Nog even relaxen, de camper schoonmaken en koffers pakken.

DAG 19 - DE LAATSTE ETAPPE, NAAR HALIFAX

Vandaag is de laatste reisdag. We rijden van Hopewell Rocks naar Halifax, in totaal een uurtje of 4 rijden. We staan eerst rustig op en Richard loopt nog even de mooie camping

over. De camping ligt tussen twee meertjes en de zee in. Om een uur of 11 rijden we weg. Onderweg maken we twee stops bij de Tim Hortons, een keer voor koffie en een keer voor de lunch. De Tim Hortons is een soort Starbucks van Canada, maar dan aanzienlijk goedkoper. Verder is de weg naar Halifax niet zo bijzonder. Halifax bestaat eigenlijk uit twee delen; Halifax en aan de overkant van het water Dartmouth. We hebben het adres ingegeven in de Tomtom, maar als we op een gegeven moment de brug over het water opgestuurd worden, krijgen we toch langzaam het gevoel dat we verkeerd rijden. Wij zijn zo ongeveer in het centrum van Halifax aanbeland en dat is

niet zo prettig met een camper! Het blijkt dat we het mailingadres van de camping hebben ingegeven in plaats van het fysieke adres. Toch nog een keer fout gereden deze vakantie. Gelukkig kunnen we nog net keren voordat we echt het centrum inrijden en we nemen snel de (tol)brug weer terug over het water. Daarna weten we de camping snel te vinden. Uiteindelijk zijn we er aan het eind van de middag. We hebben in ieder geval al wat van Halifax gezien. De meiden gaan nog even zwemmen in het (prachtige) meertje bij de camping. Morgen gaan we Halifax verkennen.

DAG 18 - FUNDY, CAPE ENRAGE EN HOPEWELL ROCKS

Vandaag begon de dag met een avontuur! Omdat het vanmorgen miezerde hebben we in de camper ontbeten. Voor het eerst dat we binnen gegeten hebben deze vakantie. Om

een uur of 11 rijden we van de camping af en als we nog op de camping zijn, ineens paniek in de tent! "Help, er zit een vogel binnen!" schreeuwen Iris en Susan. We zetten de camper stil en alle deuren open en wat blijkt, het is geen vogel maar een vleermuis. Nog meer wildlife! Hij is zelf ook niet op zijn gemak en na wat heen en weer gefladder vliegt ie uiteindelijk de deur uit. De meiden moeten nog even bekomen van de schrik en we kunnen weer verder. De vraag is natuurlijk; was hij vannacht ook al binnen en waar zat hij toen? Na al deze tumult rijden we weer verder het park in. We doen nog twee korte hikes. De eerste heet Dickson Falls en is een wandeling van ongeveer een half uur die afdaalt naar een heel mooi watervalletje. Verder is het pad helemaal onder het bladerdak. De waterval zelf is een meter of 10 hoog en het is een heel idyllisch plaatje. Na de waterval loopt het pad nog een tijdje langs het riviertje. Als we

klaar zijn rijden we nog naar Herring Beach, een afdaling naar een strandje. Nu zien we de kustlijn vanaf beneden, in plaats van vanaf boven. Het is leuk om even op het strand te lopen en tegen de kliffen aan te kijken. We lopen weer naar boven en verlaten het park. Aan de rand van het park ligt het kleine stadje Alma. Hier parkeren we ons gevaarte en hebben een heerlijke (seafood) lunch en de meiden eten nog een heel lekker dessert (homemade pie). Tijdens het eten zien we nog een aantal kolibries voor het raam. Daarna gaan we op weg naar Hopewell Rocks, maar we komen eerst nog langs Cape Enrage, een mooi uitzichtpunt op een kaap, dus 360 graden

uitzicht. Bovenop de kaap staat een mooi vuurtorentje. We dalen ook nog af naar het strand, wat helemaal vol ligt met stenen. Het lijkt net een maanlandschap. We bouwen onze eigen inukshuk (een Canadese hoop stenen, zie foto). Daarna rijden we door naar Hopewell Rocks. Dit is een stuk kustlijn met hele grillige rotsen gevormd door het extreme getijde verschil. Er zijn ook zogenaamde ‘flowerpot rocks’ die veel weg hebben van een bloempot, omdat er bovenop bomen en planten groeien. Het is eb als we er aankomen en het is heel apart om op de zeebodem te lopen en de rotsen van onderen te bekijken. Richard en Susan lopen nog naar de kustlijn en raken bijna onze schoenen kwijt in de modder. We zakken tot onze enkels weg! We lopen de rotsige kustlijn een stuk af en het is echt schitterend hier! Op de weg hiernaartoe zijn we al langs een camping gereden die we weer opzoeken als we klaar zijn. Het is een prima camping waar we een nachtje verblijven voordat we de laatste etappe naar Halifax maken.

DAG 17 - SUSANS VERJAARDAG EN FUNDY PARK

Vandaag is de eerste dag dat we de deur open doen en dat het weer een beetje Nederlands is. Het is betrokken en redelijk koel, maar nog wel warm genoeg voor een korte broek. Vandaag is Susan jarig en wordt 10 jaar! Daarom mogen ze vandaag eerst

lekker uitslapen en maken we Susan wakker met een ‘Er is er een jarig, hoera, hoera’. Na het grote kado (iPod) hebben we nog wat kleine kadootjes (bedeltje en oorbelletjes). We ontbijten en de wolken breken al weer open. Het wordt weer mooi weer vandaag. We rijden naar een Tim Hortons en daar eten we Susans verjaardag taartje. Ze kiest een chocolate chip muffin uit en we zetten er een kaarsje in. Daarna rijden we naar de Walmart, want we hebben weer het een en ander nodig. Alleen gaat deze pas om 12.00 uur open en dus spelen we op de parkeerplaats een half uurtje een spelletje tot hij open gaat. Vervolgens is Fundy National Park het volgende doel. Het is maar een uurtje rijden, dus we zijn er om een uur of 2. De voorkeurs camping is vol, dus het wordt de tweede keus; Chignecto campground. Het blijkt echter een fantastisch mooie camping te zijn, midden in de bossen en met veel privacy. We doen een snelle lunch met soep en eitjes en gaan verder het park in. Vanmiddag willen we Matthews Head Trail wandelen, een 4,5 km wandeling langs de (stijle) kust. We

overleggen even met de meisjes, maar die zien dat ook wel zitten. Het is een kwartiertje rijden van de camping en we zetten de camper op de parkeerplaats. De wandeling voert ons eerst door dichte bossen met zowel loof- als naaldbomen. We zien verschillende eekhoorntjes, en het is er echt prachtig groen. Het begin gaat flink naar beneden, dus we moeten ook nog een keer flink omhoog. Na ongeveer 1½ km komen we bij de kust uit. De uitzichten zijn echt adembenemend! Wat een mooie kustlijn. Vanaf het water loopt het een meter of 50 loodrecht omhoog, met af en toe een soort strandje er tussen. Het is eb als we er lopen dus we zien ook al wat eilandjes

die bij eb meer rotsen zijn. Onderweg komen we 3 keer andere mensen tegen. Zo onder de bomen is het een prima temperatuurtje. Als we verder lopen komen we nog een keer of 3 een mooi uitzicht over de kust tegen. Dan lopen we weer landinwaarts. De laatste kilometer had er van Iris wel vanaf gemogen, maar Susan stapt lekker door. Ongeveer 2 uur en een kwartier nadat we begonnen zijn, zien we de camper weer staan. Moe en voldaan gaan we even lekker zitten en eten een ijsje. Daarna rijden we weer terug naar de camping. We steken de barbecue aan en genieten van een lekkere sparerib en spiesjes. Het kampvuur gaat nog even aan bij een lekker bakkie koffie. Morgenochtend blijven we nog in het park en daarna rijden we naar Hopewell Rocks en zoeken daar een camping.